Een bijzondere Franse housewarming
Ongeveer 12 jaar geleden, we woonden hier net, hadden we de hele Franse buurt uitgenodigd voor een feestelijke housewarming. De dorpsoudsten, onze buren Pierre en Philippe, familie en vrienden uit Nederland. Iedereen was er bij. In het dorp hebben ze er het nog vaak over.
Niet omdat onze buurman al bij aankomst veel te diep in het glaasje had gekeken, en letterlijk met de deur in huis was gevallen. Zelfs niet vanwege onze Hollandse vriend die ineens vertrokken was met Hélène die officieel nog bij François hoorde. Maar vooral omdat we toch van alles andersom hadden gedaan.
Zo waren we de middag feestelijk begonnen met taart, maar dat doe je in Frankrijk natuurlijk pas na het diner, liefst met een lekker glas champagne erbij. En een toastje brie vooraf, is eigenlijk ook niet helemaal zoals het hoort, want de Franse kaasplank komt ook altijd pas na de maaltijd in plaats van ervoor. Sowieso begin je pas met het serveren van de eerste drankjes nadat iedereen is gearriveerd. Kortom een hoop faux-pas.
Ging er dan helemaal niets goed?
Toch wel, want na dit feestje was het ijs voor eens en voor altijd gebroken.
